Tak jak całe Stare Miasto w Zamościu, tak i rezydencja hetmana wielkiego koronnego, Jana Zamoyskiego została zaprojektowana przez tego samego architekta – Bernardo Morando. Mur otaczający pałac był pierwotnie częścią muru fortyfikacyjnego, otaczającego miasto, był także fortyfikacją, która powstała w Zamościu jako pierwsza. Pałac miał długość 60 metrów, zbudowany na planie prostokąta, a jego niewątpliwą ozdobą były dwuskrzydłowe, szerokie schody od frontu budynku, które wznosiły się do pierwszego piętra, gdzie znajdowała się część reprezentacyjna, w której hetman wielki przyjmował swoich gości. Na pałacowej wieży znajdował się taras, z którego można było patrzeć na miasto i jego okolice. Po pożarze, pałac szybko został odbudowany, przebudowany, zyskał wiele elementów późnego baroku, wybudowany został dziedziniec honorowy, a za czasów kolejnego właściciela – ordynata Tomasza Zamoyskiego został wzbogacony o piękne polichromie. Dalsze losy historii doprowadziły pałac niemal do ruiny, dziś, dziedziniec jest ogólnie dostępnym skwerem. Warto tu przyjść i zadumać się nad historią, której jest tu bardzo dużo.
