Moda męska w odróżnieniu od kobiecej nie przeszła aż tak radykalnych zmian i już w pierwszych latach po I wojnie światowej przyjęła formy niewiele potem zmieniane. Kobiety wzory najnowszych eleganckich stylów w modzie czerpały z Paryża, a mężczyźni z Londynu. Mężczyźni najczęściej nosili ubrania złożone z marynarki jedno, lub dwurzędowej, kamizelki, a także spodni z mankietem. Nosili przeważnie białe koszule, często z przypinanymi kołnierzykami, do których wiązano krawaty lub muszki. Najmodniejszym nakryciem głowy był miękki kapelusz filcowy lub pilśniowy z dość wysokim rondem. Strojem wyjściowym był na początku żakiet ze spodniami sztuczkowymi. Później został on wyparty przez smoking i frak. Zakładano do nich białe koszule o usztywnionych gorsach. Do fraka noszono białe kamizelki, a także krawaty lub muszki. Natomiast do smokinga czarne dodatki. Okrycie wierzchnie stroju wieczorowego stanowił cylinder i peleryna, a na co dzień noszono palto. Ubiory okresu międzywojennego cechuje funkcjonalizm i prostota, nie różnią się one znacznie od dzisiejszej obowiązującej odzieży.
