Nieobce jest sztuce ludowej również właściwe współczesnemu drzeworytowi operowanie jasnym wycięciem na ciemnej płaszczyźnie. Walory artystyczne, przede wszystkim osiągnięte bardzo prostymi sposobami efekty dekoracyjne naszego drzeworytu ludowego, zwróciły nań od dawna uwagę artystów i uczonych. Poświęcono mu też wiele opracowań. Warto zaznaczyć, że odrodzenie polskiego drzeworytnictwa współczesnego nastąpiło w oparciu o nasz drzeworyt ludowy. Najgęstsze skupiska drzeworytów ludowych znajdują się na południu Polski, głównie w województwie rzeszowskim, gdzie leży miasteczko Płazów, z którego pochodzi duża cześć wydanych dotąd drzeworytów, odbitych ze znalezionych tam klocków. Znacznie częstsze od nich i dziś jeszcze w chatach spotykane są obrazy malowane na płótnie lub papierze, niekiedy na blasze; do prawie zupełnie zaginionych, należą obrazy malowane na szkle, którymi w ubiegłym wieku pokryta była cała Polska. W zespole zabytków malarstwa, podobnie jak w drzeworycie, wyróżnić należy naśladowcze jedynie twory rzemieślnicze i prawdziwie ludowe w stylu dzieła.
